Dit stukje heeft mijn dochter geschreven in het cockerspaniël clubblad!
Even voorstellen
Mijn naam is Lisette
Elbertsen ik ben een 19 jarige studente en ik woon samen met mijn ouders en 2
jongere zusjes in Zuidwolde te Groningen. Ik ben van kleins af aan opgegroeid
met een hond haar naam was Branca en dit was een Tervurense herder, een erg
leergierige hond die bijna alle cursussen heeft gevolgd samen met mijn ouders.
Doordat ik erg jong was
heb ik dit nooit bewust mee gemaakt en was het voor mij erg normaal dat Branca
ten alle tijde luisterde. Na 15 jaar samen te zijn opgegroeid moest ik afscheid
van haar nemen. Dit was voor mij een onwerkelijke gedachte en ik deed er
eigenlijk alles aan om haar in leven te houden: kippensoep voor haar maken
(want ja daar werd iedereen beter van), beneden slapen samen op de bank om en
om met mijn moeder en vooral genieten want ook ik wist dat uitstellen een
kwelling voor ons beide was. Na een dag of vier hebben we de knoop door gehakt
en zijn we dezelfde avond nog naar de dierenarts gegaan om in alle rust
afscheid van haar te nemen.
Er komt geen hond weer!
Wat een leeg gevoel
niemand die kwispelend voor de deur staat te wachten als je thuis komt. Geen
kop op je schoot als je dat even nodig hebt en geen schaduw die je alle dagen
volgt en pas gaat liggen als jij rustig zit. Ik miste een hond om mij heen
enorm. Aangezien ik thuis woon moeten we als gezin achter de keuze staan voor
een hond. De denkbeeldige deur stond altijd al wel op een kier voor een hond
maar die had nog wel het laatste zetje nodig. Na een jaar lang gezeurd te
hebben en mijn ouders (vooral vader) er een punthoofd van kreeg was het dan
eindelijk zover, we kregen een hond. De voorwaarde was wel dat het een Engelse
Cocker Spaniël zou gaan worden.
Onze Luna
Na en avond zoeken kwam
ik vol trots aan met de site van Gretha Penning (Kennel of Maywood), dit was
precies wat ik zocht. En eigenlijk nog belangrijker de lieve en mooie Flo was
in verwachting van een nestje. Na meerdere keren bij Gretha op bezoek te zijn
geweest waren we allemaal verliefd geworden op onze ‘kleine flapoor’ Luna. Na
heel wat avonturen samen te hebben beleefd kwam ik er toch achter dat dit niet
hetzelfde was als mijn vorige hond Branca. Luna was eigenwijs, volgde haar neus
en was lekker haar eigen plan aan het trekken. Volgens mijn vader typische
cocker eigenschappen. Omdat ik het toch een behoorlijke ergernis vond gingen we
op puppy cursus, iets wat ons allemaal leuk leek omdat mijn ouders er vroeger
zo actief mee bezig waren. In haar puppy tijd had Luna eigenlijk weinig
aandacht voor ons tijdens de cursus. Ze vond het eten best leuk maar toch
minder interessant dan alle lekkere geuren op de grond. We hebben de cursus
afgerond maar Luna luisterde nog niet zoals wij het graag zouden zien.
Anderhalf jaar later leek
het ons leuk om er een maatje bij te zoeken voor Luna. Mijn moeders meisjes
droom ging in vervulling en we hadden een geweldige fokster gevonden in België, zij fokte Oud Duitse Herders. Dit zou
haar eerste nestje gaan worden en ze hield ons bijna dagelijks op de
hoogte. Een tweede hond betekende wel
dat Luna beter moest gaan luisteren. Hier zijn we ook bijna direct heel actief
mee aan de gang gegaan. Consequent zijn en veel oefenen. Makkelijker gezegd dan
gedaan want Luna was niet echt een leergierige leerling. Aangezien onze tweede
hond Nox ook op cursus ging kon Luna ook mee doen in de puppy groep. Ze kon al
wel het een en ander en leek het erg leuk te vinden. Na 12 weken mocht ook zij
door naar de basis twee. Een cursus die ik volledig met haar zou gaan doen.
Basis twee
Kort na de basis een ging
ik verder in de basis twee. Ik oefende veel, was consequent en begon het in de
vingers te krijgen. Het zwart witte van Luna moest ik helemaal overnemen. Het
ene moment streng en duidelijk en daarna het vrolijke van mijn stem om haar weer
te belonen. Luna staat op de maandag
avond voor de deur te wachten om weer naar cursus te gaan. Ze vind het leuk en
doet de oefeningen erg goed. De hele les
doet ze alles los en heeft veel aandacht voor mij. Ook thuis lijkt onze band
veel sterker geworden het is voor haar duidelijk wat ik van haar verwacht en
daar kan ik ook op rekenen. Wij komen samen eigenlijk overal van de kapper tot
mijn werk en van de terrasjes tot het bos. Ze vindt geweldig als ze maar een
hoop mensen om zich heen heeft. Luna is de perfecte gezinshond die altijd voor
je klaar zal staan. Vorige week maandag (10 juni 2013) heeft Luna haar basis
twee behaald en zij zal volgende week samen met haar vriend Nox starten in de
groep GG1.
De Engelse Cocker Spaniel
De Engelse Cocker Spaniel
is een ongelooflijk leuke gezinshond. Die wanneer het vertrouwen tussen beiden
er is graag iets voor je zal doen. Geef die vertrouwensband wel de tijd en zorg
ervoor dat je die tijd ook hebt. Luna heeft haar eigen blog waar je een hoop
foto’s van haar kan bekijken en de verhalen kan lezen over haar en haar vriend
Nox.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten